کیمیاگری عاطفی: اشک زنان، پرخاشگری مردان را کاهش می دهد
کیمیاگری عاطفی: اشک زنان، پرخاشگری مردان را کاهش می دهد -پژوهش جدیدی که در 21 دسامبر در مجله دسترسی آزاد PLOS Biology منتشر شد ، نشان میدهد که اشکهای زنان حاوی مواد شیمیایی هستند که مانع پرخاشگری در مردان میشوند.
مطالعه ای که توسط شانی آگرون انجام شد، نشان داد که بوییدن اشک منجر به کاهش فعالیت مغز مرتبط با پرخاشگری می شود که منجر به رفتارهای تهاجمی کمتر می شود.
واکنش انسان به اشک های عاطفی
شناخته شده است که پرخاشگری نر در جوندگان با بوییدن اشک ماده مسدود می شود. این نمونه ای از شیمی سیگنالینگ اجتماعی است، فرآیندی که در حیوانات رایج است اما در انسان کمتر رایج است – یا کمتر شناخته شده است.
محققان برای تعیین اینکه آیا اشک تأثیر یکسانی روی افراد دارد یا خیر، گروهی از مردان را در معرض اشکهای عاطفی زنان یا نمک نمک قرار دادند. بازی برای برانگیختن رفتار پرخاشگرانه علیه بازیکن دیگر طراحی شده بود که مردان معتقد بودند در حال تقلب است. وقتی این فرصت به آنها داده می شد، می توانستند با از دست دادن پول از بازیکن دیگر انتقام بگیرند. مردان نمی دانستند چه چیزی را بو می کنند و نمی توانستند بین اشک یا نمک نمکی که هر دو بی بو بودند تمایز قائل شوند.
تاثیر اشک بر پرخاشگری و فعالیت مغزی
رفتار پرخاشگرانه انتقام جویانه در طول بازی پس از استشمام گریه های احساسی زنان توسط مردان، بیش از 40 درصد کاهش یافت. هنگامی که در یک اسکنر MRI تکرار شد، تصویربرداری عملکردی دو ناحیه مغز مرتبط با پرخاشگری را نشان داد – قشر جلوی پیشانی و اینسولای قدامی – که وقتی مردان در طول بازی تحریک میشدند فعالتر میشدند، اما در موقعیتهای مشابهی که مردان فعال میشدند، فعالتر نمیشدند. اشک ها را بو می کشیدند
به طور جداگانه، هر چه تفاوت در این فعالیت مغزی بیشتر باشد، بازیکن کمتر در طول بازی انتقام می گیرد. یافتن این پیوند بین اشک، فعالیت مغز و رفتار پرخاشگرانه نشان میدهد که پیامرسانی شیمیایی اجتماعی عاملی در پرخاشگری انسان است، نه صرفاً یک کنجکاوی حیوانی.
نویسندگان میافزایند: «ما متوجه شدیم که دقیقاً مانند موشها، اشکهای انسان حاوی یک سیگنال شیمیایی است که پرخاشگری مردانه را مسدود میکند. این در تضاد با این تصور است که اشک های عاطفی منحصر به فرد هستند.